Na serwerach jest już dostępna majowa Synopsa a jednym z ciekawszych dodatków jest porównanie użycia przymiotników ἱκανός (znaczny) oraz ἄξιος (godny czegoś).

Wspomniany wyżej przymiotnik ἱκανός (znaczący, liczny) w większości przypadków występuje w tekście własnym Łukasza. W Dziejach pojawia się osiemnaście razy i, podobnie jak w powyższych przykładach, niemal zawsze w kontekście związanym ze (znaczną) długością czasu lub liczbą osób. Tylko raz jako depozyt pieniężny [1]. Nigdy w aspekcie bycia godnym czegoś / οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς. W takim znaczeniu termin ten występuje wyłącznie w dwóch wersetach, paralelnych z innymi synoptykami, a dokładniej z Mateuszem:

– [27 Świadectwo Jochanana] Łk 3:16 = Mk 1:7 = Mt 3:1 nie jestem znaczny… tu Mk 1:7 może stanowić skrót z Łukasza (κύψας λῦσαι τὸν ἱμάντα);

– [140 / 78 Sługa setnika] Łk 7:6 = Mt 8:8 nie jestem znaczny…

Użycie zwrotu οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς w Łk 3:16 i 7:6 można uznać za wtórne również z innego powodu. Łukasz w warstwie L (oraz w Dz), tam, gdzie odnosi się do bycia godnym czegoś, zawsze używa odmiennego słownictwa, opartego o ἀξιόω a nie ἱκανός.

Na szczególną uwagę zasługuje werset Dz 13:25, w którym autor cytuje świadectwo Jochanana z perykopy 27, ale używa odmiennego od Łk słownictwa; bardziej spójnego z J 1:20 i 27 niż z wersją synoptyczną:


[1] Dz 8:11, 9:23, 43, 11:24, 26, 12:12, 14:3, 21, 17:9, 18:18, 19:19, 26, 20:8, 11, 37, 22:6, 7, 9 / wiele dni (x4), dłuższy czas (x3), długo, tłum wielki (x3), wielu (x2), wielu uczniów, wiele lamp, wiele płaczu, światło wielkie, zabezpieczenie finansowe.