Na serwerach umieszczona została kolejna, wyjątkowo duża aktualizacja Synopsy, zawierająca blisko 40 stron nowych treści oraz kilkaset korekt i poprawek. Pełny wykaz zmian liczy 3.5 strony A4. Najważniejsze z nich to:
– połączenie rozdziałów 10 i 11;
– zmiana tłumaczenia οἰκουμένη na obszar zamieszkany;
– korekta układu treści zakończenia 90. Uzdrowienie dwóch ślepców (dublet), fragmenty zbieżne w Mt 9:30b-31;
– korekta układu treści zakończenia tablicy 77. Uzdrowienie trędowatego – dodanie wersetu Mt 9:26;
– uporządkowanie tłumaczeń wszystkich czasowników związanych z wydawaniem rozkazów / poleceń: παραγγέλλω, διαστέλλω, ἐντέλλω, τάσσω, προστάσσω, ἐπιτάσσω, συντάσσω, διατάσσω, κελεύω;
– korekta układu treści w Tab. 91, 148, 243 Uzdrowienie głuchego;
– zmiana grafik przy nowych rozdziałach;
– zmiana okładki wraz z podziałem na trzy tomy;
– zmiana formatowania i wyglądu tabel w rozdziale Ewangelia Łukasza – dublety T/Q;
– napisanie od nowa Zał. 1. Układ synopsy wg Alanda;
– powiązanie nakazu wobec Pawła z rozmowy Jezusa z Chananiaszem (Dz 9:15b-16) z ostatnim rozkazem;
– dodanie nowego Załącznika nr 8: Struktura Ewangelii Łukasza oraz Dziejów;
– rozbudowa punktu [R-s15] ἄρχω = zacząć w analizie Ewangelii Marka;
– dodanie kolejnych podrozdziałów dotyczących stylistyki L, w tym:
– [L-s23] wskazania liczbowe: lata, miesiące i dni;
– [L-s24] ὡς / ὡσεὶ – jakieś, około, mniej więcej;
– [L-s25] omówieniu stylu L w ewangelii Marka;
– [L-s26] słownictwo L: ἰδεῖν τὸ γεγονὸς;
– [L-s27] συνέχω – ściskać, być zdjętym chorobą;
– [L-s28] κατάκειμαι – spoczywać, κράβαττος – mata;
– [L-s29] ἐπισκιάζω – zacienić;
– [L-s30] uzdrowienia w szabat;
– [L-s31] powiedzenia i aforyzmy; motywy lekarskie;
– [L-s32] εὐκοπώτερον / łatwiej;
– [L-s33] inne różnice w tym Jeruzalem – Jerozolima, świat – obszar zamieszkany i szereg innych;
W tej wersji synopsy wskazano również po raz pierwszy siedem mów Mateusza (a nie tradycyjnie pięć) w tym dwa pomijane dotąd zakończenia, kierowane „przeciwko temu pokoleniu”.
Podważono również powszechną tezę, że zwroty typu „i zaczął mówić, i zaczął coś robić” są typowo Markowe. W równym stopniu są typowo Markowe co Łukaszowe. Po raz kolejny w ewangeliach Mk i Łk znajdujemy te same powiązanie stylistyczne, których nie ma u Mateusza.