Duży oddźwięk wywołało przypuszczenie zawarte w poprzednim artykule, dotyczące przydomka Szymona Piotra. Imię to po grecku jak i aramejsku oznacza skałę, kawałek skały, kamień, kogoś twardego jak kamień. W języku hebrajskim serce z kamienia jest synonimem głupoty, tępoty umysłowej. Przyglądając się ile razy Jezus karci swoich uczniów mówiąc, że „nic nie rozumieją, serce mają z kamienia” można by uznać, że jest to przydomek pejoratywny.
Szymon „Twardy” mógł być twardym w różnym kontekście, mógł być silnym rybakiem, odważnym człowiekiem tak jak jego brat Andrzej (Andreas), czyli Mężny.
W Dziejach 4:13 Piotr i Jan nazwani zostają ludźmi śmiałymi, a zarazem „niepiśmiennymi i prostymi”. Od greckiego słowa ἰδιώτης – idiotes (prosty, pospolity, nieuczony itp.) pochodzi polskie słowo „idiota”. Arcykapłani nazywają Piotra i Jana „niepiśmiennymi prostakami”, bo tacy dla nich byli zwykli rybacy z Galilei.
W ewangelii Mateusza znajdziemy jednak słynny fragment w którym Jezus wyznacza Piotra / Kefasa czyli Skałę na skałę, podwaliny nowego zgromadzenia i daje mu klucze niebios:
16:18 A ja zaś tobie powiadam: Tyś jest Piotr [Skała], i na tej skale zbuduję moje Zgromadzenie, i bramy Otchłani nie przemogą go. 16:19 Dam ci klucze królestwa niebios i co byś związał na ziemi, będzie związane w niebiosach; i co byś rozwiązał na ziemi, będzie rozwiązane w niebiosach”.
Fragment ten stanowi jednak późniejszą wstawkę, czyli de facto fałszerstwo, co dość łatwo dowieść.
[1] Po pierwsze, opiera się na mowie do uczniów z 18:16-20, w której Jezus daje moc „związania i rozwiązywania w niebiosach” wszystkim swoim uczniom i wyznacza Zgromadzenie jako najważniejszy organ do rozpatrywania sporów, nie wspominając ani słowa o Piotrze.
[2] Po drugie, wstawka dotycząca Piotra – Skały została umieszczona w najgorszym możliwym miejscu. Bo oto Jezus w jednym zdaniu wygłasza górnolotne słowa wywyższające Piotra, po to tylko by trzy wersety dalej tego samego Piotra zbesztać w najbardziej wymowny sposób:
16:23 On zaś odwróciwszy się, rzekł do Piotra:
„Idź precz ode mnie szatanie. Zgorszeniem mi jesteś!,…”
σκάνδαλον – zgorszenie to dosłownie „przeszkoda, blokada, pułapka, kamień leżący na drodze, o który ktoś się potyka”
Inaczej mówiąc, Jezus w dwóch perykopach leżących obok siebie de facto odnosi się do imienia Piotra. Za pierwszym razem twierdzi, że Piotr jest skałą Zgromadzenia i otrzyma klucze niebios… Chwilę później nazywa Piotra Szatanem, kamieniem przez którego się potyka, który jest dla niego zawadą i zgorszeniem, i każe iść mu precz. Wyjątkowa konsekwencja.
Dodajmy, że wstawka nt. skały znajduje się wyłącznie u Mateusza, perykopa o szatanie również u Marka 8:33.
[3] Wreszcie, Justyn Męczennik cytujący Ewangelię Mateusza i dokładnie powyższą perykopę z wyznaniem Piotra, Skałą nazywa… Chrystusa a nie Piotra:
„Chrystus bowiem nazwał jednego ze swych uczniów – wcześniej znanego pod imieniem Szymona – Piotrem, skoro ten rozpoznał, że jest On Chrystusem, Synem Bożym,… zaś my, skoro odkryliśmy, że we wspomnieniach apostołów jest zapisane, że jest On Synem Bożym…, zrozumieliśmy, że poprzedza On z mocy i woli Ojca wszelkie stworzenia – bywa On bowiem tytułowany w Pismach proroków z tej czy innej okazji Mądrością, Dniem, Wschodem i Mieczem, i Skałą… [Dialog z żydem Tryfonem, 100]
Justyn wielokrotnie nazywa Skałą Chrystusa, nigdy Piotra…
Kim jest więc Szymon „Piotr”? Przyjmując hipotezę Jezusa – Zeloty przydomek ten oznacza kogoś silnego, mężnego, twardego jak kamień, może też i porywczego. W końcu, jak pamiętamy, Szymon dość sprawnie, jak na prostego rybaka, władał mieczem. Podobne imiona mają i inni apostołowie: Andrzej – Mężny, Tadeusz – „Śmiały, Odważny”, Jan i Jakub to Bene Regesz porywczy „Synowie Gromu”, dołącza do nich Szymon „Zelota” (Gorliwiec). Przezwiska dość specyficzne jak na grupkę „pokojowych wysłanników” bez trzosa przy duszy. Galilejczycy bynajmniej do pokojowych nie należeli o czym świadczą liczne bunty czy zebranie na Górze Oliwnej „czterech tysięcy sykarytów”, czyli skrytobójców, przez fałszywego proroka przezwanego „Egipcjaninem”. (Starożytności Żydowskie 20.8.6)
Na pewno nie jest to fundament Zgromadzenia, bo tym został wybrany brat pański, Jakub Sprawiedliwy. Dla kościoła rzymskiego ważniejszy jednak był mit Piotra, a nie zapomniane zgromadzenie judeochrześcijan z Jeruzalem.
Najnowsze komentarze